Κτηνοτροφία στα ορεινά
Η κτηνοτροφία στην ελληνική ορεινή γη είναι συνυφασμένη με τη νομαδική ζωή. Τα παλιότερα χρόνια, οι κτηνοτρόφοι των ορεινών κοινοτήτων ξεκινούσαν όταν “έπαιρνε το φθινόπωρο”, κοντά στου Αγίου Δημητρίου, για τα χειμαδιά, πεδινά λιβάδια, όπου έμενε όλη η οικογένεια, έως του Άι Γιώργη, όπου εκκινούσε η επιστροφή για τα ορεινά. Το ταξίδι διαρκούσε περίπου μια εβδομάδα, γιατί πολλές φορές τα ζώα κουράζονταν.
Οργάνωση
Πολλοί κτηνοτρόφοι ήταν οργανωμένοι σε τσελιγκάτα, τα οποία ήταν χωρισμένα σε κοπάδια που φύλαγαν δυο τσοπάνηδες.
Παραγωγή
Ανάλογα την τοποθεσία και τα ζώα που έχει ένας κτηνοτρόφος, μερικά από τα παράγωγα του ήταν: γάλα, τυρί, γιαούρτι, μαλλί, κρέας, κ.α.
Σήμερα
Πλεόν, η κτηνοτροφία γίνεται πιο μαζικά σε πεδινές κτηνοτροφικές μονάδες, ενώ όσοι κτηνοτρόφοι ζούνε στα ορεινά ακολουθούν τη μετακινούμενη κτηνοτροφία (παρόμοια με τη νομαδική) μετακινώντας τα ζώα τους με φορτηγά.